Achteraf gezien weet Sebastian Mennes (29) dat hij al maanden als een kip zonder kop rondliep en te veel ballen in de lucht moest houden. Maar eind 2010 had hij daar nog geen last van. Het ging hem voor de wind, hij behoorde tot de meest veelbelovende jonge ondernemers van Nederland. Mennes had een goedlopend internetbureau Mennes Creative met grote klanten en serieuze projecten, een r&d-vestiging in India en ondertussen deed hij ook nog een master strategisch management.
“Ik dacht een soort superman te zijn, met een enorme drive pakte ik alles aan. En opeens was het op. Ik zag dingen niet helder meer en voortdurend had ik last van een zenuwachtig gevoel dat ik helemaal niet van mezelf kende. Dat nerveuze gevoel ontweek ik door achter mijn bureau vandaan te vluchten en buiten apathisch rondjes te lopen. Heel vaag. Totdat ik echt ontspoorde en bij m’n moeder op de bank belandde. Geestelijk was ik compleet leeg.”
Mennes verdween ‘van de radar’, sloot zich maandenlang op in zijn eigen cocon, vol zelftwijfel en werd geconfronteerd met een enorm schuldgevoel. Zijn team in Nederland moest het zonder zijn leiding stellen, net als Mennes’ personeel in India, waar meerdere gezinnen financieel van hem afhankelijk zijn. “Op momenten dat ik dacht dat ik het wel weer aankon, bleek het tegendeel en hoppa, dan was ik weer een paar stappen terug.”